چند روز دیگر انتخبابات ریاست جمهوری ایران است رقابت همانطور که از اول هم مشخص بود بین اقای رئیسی و روحانی است.قالیباف امروز کنار رفت و باید منتظر حکم معاون اولی بنشیند.البته معلوم هم نیست.تا امروز شاید تصور این بود که در رقابت این دو معمم روحانی پیشتاز است و انتخابات به مرحله دوم می کشد و در ان فرصت کار روحانی به پایان می رسد اما تصاویر از سراسر کشور ظاهرا انتخابات مرحله دوم را منتفی کرده است.به نظر سنجی و حتی تصاویر نباید زیاد دلخوش بود ولی انچه احساس می شود موجی است که دارد رئیسی را به پاستور می رساند تفاوت حضور معنادار مردم در تبریز و اصفهان در استقبال از رئیسی و روحانی گویای حرفهای بسیار است.اگر اشتباه نکنم این موج ایجاد شده فقط در اثر مناظره سوم و افشا شدن زوایای پنهان روحانی بوده است و مظلومیت سید ابراهیم.

باید برای پیشبینی نهایی منتظر فردا تهران هم بود و دید در مصلای بزرگ امام چه جمعیتی جمع می شوند و از انجا احتمالا تیرخلاص را به روحانی باید زد.

احتمالا بعد انتخابات اعتراضاتی شاهد باشیم که انشالله در ان باره نیز خواهم نوشت.

دومین مناظره انتخابات ریاست جمهوری اجرا گردید این مناظره نسبت به مناظره قبل تفاوتهای ملموسی داشت.نامزدها کمتر احتیاط می کردند و سعی داشتند خودشان را درگیرتر و مصداقی تر وارد مباحث کنند.جبهه بندی انتخابات نیز مشخص شد و تکلیفها روشنتر.در ادامه سعی داریم رفتار هر یک از نامزدها را تبیین کنیم.

اقای جهانگیری برخلاف دور قبل بسیار کم فروغ بود.جهانگیری اصلا نه تنها در قامت یک نامزد ریاست جمهوری که حتی در قامت یک کاندیدای پوششی هم ظاهر نشد و نتوانست حتی از عملکرد دولت دفاع کند.جهانگیری با حمایت ناشیانه از فعالیت اقتصادی دختر وزیر اموزش و پرورش کل بازی دیروز را واگزار و از میدان خارج شد.جهانگیری در مناظره دوم فقط سخنگوی اصلاح طلبها و انهم برای اعلام موجودیت بود و لاغیر.

اقای رئیسی نسبت به مناظره قبل بسیار چشمگیرتر ظاهر شد.بسیار بیشتر ورود کرد بیشتر انتقاد کرد و سعی کرد برنامه ارائه دهد.همچنان نقش فراجناحی خود را حفظ کرد و با جمله نه دولت گذشته و نه تحمل این دولت راه سوم ارائه کرد و از چنگال انتقاد دولتی ها به دولت نهم و دهم گریخت.اقدام دیگر اقای رئیسی که جالب بود نشان دادن جزوه برنامه های دولت خود بود که با اینکار به مخاطب نشان داد برای سخنانش برنامه دارد و چیزی شبیه استعاره کلید دولت روحانی در این بی برنامه گی نامزدها بود و اقدام دیگر وی اعتراض به رقیب هراسی  روحانی بود که حربه دولتی ها را بی اثر کرد.

اقای قالیباف به همان سیاق مناظره قبلی ورود کرد و با مطرح کردن دختر وزیر اموزش و پروزش دولت رادر کل به گوشه رینگ برد و ادامه کار را برای خود راحت کرد و بدون تقریبا خراشی به پایان کار رسید.

اقای میر سلیم بسیار فعالتر و منتقدتر ظاهر شد.میرسلیم بعنوان فیلسوف مناظره ضربات کاری ای بر دولت در حوزه ازادی انتقاد و مباحث رشد اقتصادی و صداقت دولتمردان و اثرات برجام  وارد کرد.

اقای روحانی نسبت به مناظره قبلی بهتر بود بدون مقدمه به بحث وارد می شد سعی کرد با عبور از برخی سیاستهای کلی نطام مانند بحث شجریان و شهر موشکی و شعارنویسی روی موشک، میداندار مناظره شود که خیلی زود فضا را از دست داد و از عملکرد دولت نیز نتوانست دفاعی داشته باشد.در ادامه سعی کرد رقیب هراسی کند که با واکنش رئیسی و قالیباف مواجه شد.نکته دیگر در مورد اقای روحانی اینکه در مناظره قبلی با انفعال خود میدان را به جهانگیری واگذار کرده بود اما اینبار ظاهرا میدان را از جهانگیری پس گرفته و نسبت به وی بسیار بهتر بود.

اقای هاشمی طبا که نقش نامزدی را رها کرده و کاندیدای پوششی اقای روحانی ظاهر شد.ولی با مطرح کردن نابجای بحث کرسنت گل به خودی بزرگی بود که صورت داد و یا پیش بینی درگیری قبایلی! در ایران و اگاهی کامل! دشمنان از توانمندی های ایران از دیگر اصطلاحا سوتی های مناظره بود.

در مجموع بنظر می رسد برنده مناظره اقای رئیسی بود که کمترین اسیب را متحمل شد و بیشتر اسیب را نیز زد.

نکته دیگر اینکه در موقع قرائت قران دوربین همه کاندیداها را چند ثانیه بصورت مجزا نشان داد بجزء اقای رئیسی و دیگر اینکه کت مجری از پشت مداوما نامرتب بود.

برجام توافقی بین ایران و 5+1 بود.محصول مذاکراتی طولانی که اگر فقط دولت اقای روحانی را در نظر بگیریم حدودا 3 سال از عمر دولت یازدهم بوده ولی سابقه انرا باید در ده سال گفتگو و فراز و نشیب دید.بهر حال برجام بعد از روند مراحل قانونی در ایران و تقریبا سکوت مجالس امریکا به اجرا درامد و مقرر بود بر اساس انچه مکتوب است فقط بخشهایی از تحریمهای مربوط به فعالیتهای هسته ای ایران معلق و بعد از 8 سال لغو گردد.

برای دولت ایران که با شعار توافق بد بهتر از عدم توافق است در مذاکرات حاضر بود رسیدن به توافق مهمترین اصل در مذاکرات بود و لذا تمام تلاش خود را کرد که خط قرمزهای نظام یا جابجا شود یا کمرنگ و مذاکرات به نتیجه برسد و باز با این روند نیز، دولت در بزرگنمایی از نتایج و ثمرات برجام چه قبل از اعلام انتهای مذاکرات و اعلام برجام و چه اوایل اعلام و ایام طی روال قانونی ، به قدری افراط کرد و انتظارات را بالا برد که در مرحله بعد از اجرا با مشکل بزرگی چون باقی ماندن بخش اعظم تحریمها که مربوط به هسته ای هم نمی شد ، مواجه شد.مردمی که صریحا از حذف تمام تحریمها از روز اجرای برجام شنیده بودند با باقی ماندن بخش اعظم تحریمها و افزایش تدریجی برخی تحریمهای دیگر در حوزه های حقوق بشر و موشکی و منطقه ای و...روبرو گشتند.

این تناقض را چگونه باید برطرف کرد.دکتر ظریف مرد شماره یک مذاکرات برای رفع این مشکل به واژه روح-پدیده ای غیبی و قابل تفسیر و غیر قابل سنجش و اندازه گیری- متوسل شد و برای اولین بار با استفاده از این واژه اعلام کرد که برجام_متن برجام_ نقض نشده بلکه روح ان نقض شده است. بعد ازایشان این واژه بر زبان مدافعان برجام رایج شد .آقایان ولایتی و لاریجانی هم از ان استفاده کردند تا با تفکیک برجام از روح ان بدعهدی طرف مقابل را در منظر مردم بپوشانند.اما این روح سرگردان اینبار سودای وطن کرد و علیه ایران استفاده شد و ترامپ با همان ادبیات ظریف ،ایران را متهم به نقض روح برجام کرد.

طبق گزارشات اژانس و امریکا ایران تمامی تعهدات خود در برجام را انجام داده است ولی رئیس جمهور امریکا ایران را با توجه به این که هیچ کوتاهی فنی نداشته به نقض روح برجام  متهم کرد و به نهادهای امریکایی دستور داد در خصوص بازنگردی در اجرای برجام تصمیم بگیرند.این اقدام اقای ظریف را به واکنش واداشته و اعلام کرد که امریکا نه به متن و نه به روح برجام پایبند نیست اعترافی که عدم کارایی برجام را نشان می دهد.

اما روح ، ظاهرا ان تفکر و انتظاراتی است که طرفین از هم داشته که یا در مذاکرات به ان رسیده اند و یا سندی مکتوب و محرمانه است که امروز همدیگر را به نقض ان متهم می کنند.انتظارت هم ،مثلا ایران در حوزه منطقه ای و یا موشکی باید در سیاستهای خود تجدید نظر کند و امریکا نیز با یک نگاه دیگر و دوستانه تر به ایران و دولت ایران بنگرد و بر این اساس تصمیم بگیرد و تغییرات را در ایران ببیند.

اما این روح هرچه هست ظاهرا از کنترل مقامات دولتی ایران خارج شده و باید بعد از 90روز که ملاحظه ای بنان انتخابات ایران هم نیست منتظر اعلام پایان برجام باشیم و این روح از سرگردانی نجات یابد.

29 اردیبهشت انتخابات دوازهمین دوره ریاست جمهوری در ایران است.ثبت نام ها به پایان رسیده و نتایج اولیه تایید صلاحیتها هم مشخص شده است شورای نگهبان برابر قانون شش نفر را مورد تایید قرار داد و برخلاف برخی انتظارات اقای احمدی نژاد نتوانست تاییدیه شورا را بدست آورده و به انتخابات ورود نماید حالا با توجه به اینکه تقریبا نباید به آقایان میرسلیم و هاشمی طبا توجه زیادی کرد و از طرفی آقایان قالیباف و جهانگیری هم تا آخر قرار نیست بمانند با این وضعیت انتخابات تقریبا دو نفره و رقابت بین دو معمم سید و شیخ می باشد.

احمدی نژاد مرکز پیچیدگی این انتخابات بود که توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شد و با توجه به اینکه هم خودش در پیام توئیتی و هم رئیس ستادش اقای جوانفکر موضع آرام و تقریبا معقولی گرفتند ظاهرا قصد اعتراض ندارد و می خواهند بدون هیچ سر و صدایی از انتخابات فاصله بگیرند.در واقع اینگونه احمدی نژاد بدل به قهرمانی می شود که هر لحظه می تواند قدرت خود را به رخ رقبا بکشد چرا که حضور وی احتمال رای اوری بالایی داشته و اینگونه همیشه پتانسیل رای آورییش حفظ می شود.ولی از  رد صلاحیت احمدی نژاد جریان جمنا بیشتر از اصلاح طلبها و روحانی خوشحالند چرا که با این وضعیت تمام رای اصولگرایان در سبد رای اقای رئیسی ریخته می شد و تیم روحانی ناراحت ترند چرا که هم با یک رقیب یکدست مواجهند و از طرفی دیگر نمی توانند فضا را دوقطبی و احساسی کرده و پیروز انتخابات شوند و از طرف دیگر قدرت مانور کمتری دارند چرا که اگر به دولت گذشته بپردازند و انرا نقد کنند که وضعیت امروز بهتر از گذشته شده است اینگونه دیگر وجهی ندارد چرا که دولت گذشته نماینده ای ندارد و اقای رئیسی در دولت قبل مسئولیتی نداشته که بخواهد جوابگو باشد و اصلا اگر دولتمردان بخواهند به دولت گذشته بپردازند تیم رئیسی هم می تواند از این فضا استفاده کرده و ضمن نقد دولت گذشته به نقد این دولت همزمان پرداخته و با ناکارامد جلوه دادن هر دو دولت ، بر سبد رای خود بیفزاید.

روحانی علی رغم اینکه رئیس جمهور مستقر است و معمولا رئیس جمهورها در دور دوم ریاست شان شرایط بهتری برای رای اوری دارند -چون شناخته شده تر هستند و می توانند عملکرد چهارساله خود را راحت ارائه نمایند-ولی وضعیت خوبی ندارد چرا که نه تنها نتوانسته به وعده های انتخاباتی خود در چهار سال گذشته عمل نماید بلکه حتی منکر بخشی از این وعده ها شده که با عث ناامیدی شدید در بین طرفدارانش گردیده است از طرفی بر مشکلات کشور افزوده نیز شده است.اعتراضات شدید اصلاح طلبان دعوت شده به جلسه سخنرانی رئیس جمهوری در جریان سفر اقای روحانی به مازندران در دو هفته گذشته در نوشهر با اینکه حضار انتخاب شده بودند، نمونه ای از وضعیت اعتراضی حامیان روحانی می باشد.اقای روحانی در سال 92 نیز لب مرزی رئیس جمهور شد و با توجه به عدم موفقیت ملموس در حوزه سیاست داخلی و خارجی معترضان زیادی در درون جبهه اصلاحات و اعتدال دارد هرچند که نباید فراموش کرد بخش زیادی از رای اقای روحانی مربوط به مردمی است که به امید بهبود وضعیت اقتصادی به وی رای دادند و به جریانات اصلاحات و اعتدال توجهی نداشته و ندارند.بنابراین کار اقای روحانی سخت تر از سال92 شده است.

اما آقای رئیسی مردی است بدون هیچ گونه حاشیه سیاسی و اقتصادی،ملبس به لباس پیامبر(ص) و مهمتر اینکه سید می باشد که همین قضیه می تواند بخشی از ارای مناطق بشدت مذهبی و سنتی را جذب نماید از طرفی تقریبا مجموع رای اقایان قالیباف و جلیلی و ولایتی و رضایی در سال 92 را در سبد رای خود دارد و با توجه به اینکه یکی از دغدغه های اصلی مردم مبارزه با مفاسد اقتصادی و بهبود وضعیت اشتغال است اگر بتواند در این خصوص ارائه برنامه داشته باشد و رای ناراضیان از دولت روحانی را با خود همراه کند می تواند از سد روحانی و اصلاحات بگذرد و رئیس جمهور بعدی ایران شود.هرچند تمام این قضایا بستگی به تیم همراه وی دارد که چگونه می خواهند مردم را اقناء نمایند.

همه مطالب گفته شده بستگی به این دارد که اقای احمدی نژاد به رد صلاحیتش اعتراض نکند و از طریق حکم حکومتی وارد گود نشود که در این صورت با یک سه ضلعی تقریبا پیچیده مواجه می باشیم.