برجام دیگر مرده است و کسی انتظار بازگشت انرا ندارد و اصلا انگا کسی دستپاچه احیای ان نیز نمی باشد از حالا باید تدارک تشییع ان بود روز اولی که برجام می خواست متولد شود از 2/5 سال قبل تر ان عده ای دست به کار شدند از فواید ان گفتند و از متحیر شدن منتقدین از هیبت و شمایل ان و همه را به گوشه ای راندن و اب و جارو کردند و برای اولین بار ورود وزیر خارجه را در این اب و خاک زنده به همگان نشان دادند تا برجام متولد شد لقب افتاب تابان گرفت لقب فتح الفتوح و بزرگترین تاریخ ایران اما عمری بس کوتاه داشت و زود نحیف و نحیف و امروز دیگر مرده است اما برای اعلام این مرگ و تششیع جنازه این نازنین باید تدارکی چید چرا که خبر مرگ ناگهانی ممکن است همگان را به شوک فرو برد شوکی که کمتر کسی تحمل انرا دارد این تدارک را اقای مشاور ارشد دکتر روحانی کلید زده است کسی که تماما در جهت سوق دادن کشور به غرب یکه تاز است کسی که روحانی افتخار طرف مشاوره بودن او را رسما اعلام کرده است او سریع القلم است که روزی جهت ترغیب به برجام طرح می داد و امروز جهت اماده سازی جهت تشییع این پیکر بی جان.

سریع القلم استادی است در سیاست که تمامی غرب زدگان و حتی روشنفکرها اورا بعنوان معلم قبول دارند و ایشان این وضیفه به صف کردن تشییع را برعهده گرفته است که اینگونه یادداشت می نویسد:

-دقت کم تئوریک دستگاه دیپلماسی با رهیافتی که نسبت به ایران طی ده? گذشته در آمریکا انباشته شده بود و سایه انداختن روش سازمان مللی (سخنرانی و تنظیم قطعنامه) بر فرآیند برجام، باعث شد تا انتظارات غیرواقعی و تحلیل‌های احساس محور در ذهن بسیاری شکل گیرد و نمایش برجام مهم‌تر از محتوای آن شود.

-آمریکا در همسایگی ایران و خاورمیانه، دوستان بلکه متحدینی دارد که ایران هم علیه آن‌ها سخن می‌گوید و هم اقدام می‌کند. این متحدین، سیستم عصب آمریکا در خاورمیانه هستند. طبق معاهده نامه‌هایی که آمریکا با متحدین خود دارد، باید از آن‌ها دفاع کند. اگر ایران توان هسته‌ای پیدا کند، متحدین آمریکا در خاورمیانه، نا امن می‌شوند حتی اگر این توانایی، صرفاً یک توان بازدارندگی باشد. چون آمریکا نمی‌تواند اهداف و افکار ایران را تغییر دهد (اختلافات 8 گانه)، پس باید علی‌الحساب در فکر از میان برداشتن توان هسته‌ای ایران باشد. چون اختلافات متعدد دیگری وجود دارد، آمریکا فشار خود را بر ایران ادامه می‌دهد تا ایران به تدریج از مدار حساسیت‌های آمریکا بیرون برود. عجله‌ای هم نیست. این ذهن طرف مقابل است.

-اهرم ایران نسبت به آمریکا، منطقه است. قبلاً هسته‌ای هم بود. اهرم آمریکا نسبت به ایران دو مورد است: تحریم و حصار. 

- اگر خود این ابتکار عمل را بخرج ندهیم، با شرایط جدیدی که در آمریکا، اروپا و خاورمیانه در حال شکل‌گیری است، عوامل بیرونی، تئوری حصار را تشدید خواهند کرد.

-وقتی موضوع هسته‌ای یک ‌نهم است، قاعدتاً نباید آن را هشت‌ نهم جلوه داد. تقابل موجود، گسترده و دامنه‌دار است. این یک غفلت تبلیغاتی دستگاه دیپلماسی بود که مسایل سیاست خارجی با غرب را، به موضوع هسته‌ای تقلیل داد. شاقول انتظارات اشتباه تنظیم شد و انتظارات غیرواقعی در ذهن خاص و عام جا افتاد. در سیاست بین‌الملل، کشورها عموما و دائما اهرم می‌سازند تا امتیاز بگیرند.

و مکرو و مکرالله والله خیرالماکرین....