تحولات سوریه هر روز وارد مراحل حساستری می شود انچه که مبرهن است و نیاز به تحلیل ندارد اینکه امریکا فعلا کم اورده و بقول اوباما حیثیت شان دچار خدشه شده چرا که اول گفتن می زنند و جنگ اغاز می شه ولی حالا شرط و شروط گذاشتن حداقل اینکه اوباما در جامعه جهانی تقریبا تنها شده می خواهد در خود امریکا شریک جرم پیدا کن.بنظر من سوای شدت و حدت جنگی داریم والا جبهه مقاومت بدون حتی شلیک یک تیر قدرتش چند برابر می شود.و این شکست سنگینتر است از اینکه جنگ هرچند محدود اغاز شود و در طی جنگ با دریافت ضریه هایی انرا به پایان برسانند.حداقل می توانند مدعی شوند که قصد ما تنبیه بوده که محقق شد.ولی رفتار ایران چگونه خواهد بود.یقینااگر جنگ با پیروزی امریکاییان به پایان رسد حزب الله هم دست و پاهایش را از دست می دهد در ادامه دولت نوری مالکی در عراق هم سرنوشت مرسی را خواهد داشت.بنابراین ناچارا دستان ایران هم کوتاه و کوتاه خواهد شد و باید تقریبا اگر مورد طمع قرار نگیرد تا مدتهای طولانی از منطقه چشم بپوشد.اما اگر ایران وارد جنگ شود انوقت فضا متفاوت است.بلاشک با توجه به کدهایی که بعد از انتخاب روحانی از طرف جریان متمایل به رفسنجانی داده می شود تقابل شدیدی بر سر حضور ایران در جنگ در درون مرزهای جمهوری اسلامی شاهد خواهیم بود.هاشمی ای که زمان امام به کمک یارانش که همین روحانی قائم مقامش بود با ان وضعیت جنگ را به امام و  امت تحمیل کرد حتما با این حرفهایی که از نامه به امام و سلاحهای شیمیایی در سوریه زده در مقابل نظر طرفداران حضور ایران در جنگ علیه غرب خواهند ایستاد چرا که امروز علاوه بر دولت که مسئولین اجرایی کشور را در اختیار دارند بخش زیادی از مجلس را هم در اختیار خواهند داشت و این اهرم بسیار قوی ای برای پیگیری نظراتشان می باشد.

پس اولین تقابل دولت با حاکمیت خیلی دور نیست.