در ثواب گریستن برای حسین(ع)3

به سند متصل به از این قولویه از عبدالله بن بکر که گفت که حج گزاردم با حضرت اباعبدالله صادق(ع) و گفتم یابن رسول الله!اگر قبر حسین (ع) را بشکافند ایا در او چیزی بیابند؟فرمود:ای پسر بکر چه بزرگ است سئوالهای تو به درستی که حسین بن علی(ع) با پدر و مادر و برادش در منزل رسول خدا(ص9 هستند و با او روزی و نواخت می یابند و او بر جانب راست عرش و بدان اویخته است. می گوید ای پروردگار من انچه را به من وعده داده ای وفا کن و به زوار خود می نگرد و می شناسد انها را به نامهایشان و نام پدرانشانو هر چه در بار و بنه انها است بهتر از انکه یکی از انها پسر خود را می شناسد و نظر می کند بر کسی که بر وی گریه می کند و از خدا طلب امرزش می کند برای او و از پدر خود می خواهد که استغفار کند و می گوید:ای گریه کننده!اگر بدانی که خداوند برای تو چه فراهم کرده است شادمان می گردی بیش از انکه محزون شدی و از هر گناه و خطیئه برای او استغفار میکند.(نفس المهموم ص 31).

دلمان در این محرمی برای غزه هم پر پر می زند.انشاالله با شکست رژیم ادم کش صهیونیستی حیثیتی از ای رژِم جنایت کار برود که همگان صدای شکستن پایه ها شکل گیری انرا بشنوند حتی کران!! به برکت روحیه شهادت طلبی و هیهات منه الذله اقا امام حسین(ع).

به سند متصل از شیخ مفید از ابن عباس که که علی (ع) با رسول خدا(ص) گفت:یا رسول الله !ایا عقیل را دوست می داری؟گفت اری.سوگند به خدا او را به دو دوستی دوست می دارم، یک دوستی برای خود او و یک دوست داشتن برای انکه ابوطالب او را دوست داشت و فرزند او در راه دوستی فرزند تو کشته می شود پس دیده مومنین بر وی اشک ریزند و فرشتگان مقرب الهی بر وی درود فرستند. انگاه رسول خدا بگریست چنان که اشک های او بر سینه اش روان گشت و گفت:شکایت به خدا می کنم از انچه خاندان من پس از من ملاقات می کنند.

ازریان بن شبیب:داخل شدم بر ابی الحسن الرضا(ع) در وز اول محرم پس به من گفت ای پسر شبیب روزه داری ؟گفتم نه.گفت این روز روزی است که زکریا در ان پروزدگار خود را خواند و گفت :رب هب لی من لدنک ذریه طیبه انک سمیع الدعء.

پس خدای تعالی دعای او را استجابت کرد و ملائکه را فرمود تا زکریا را ندا کردند در حالتی که وی در محراب ایستاده بود و نماز می گذارد که:خداوند، تو را مژده می دهد به یحیی.پس هر کس این روز را روزه بدارد خدای تعالی او را اجابت کند چنان که ذکریا را.ان گاه گفت : ای پسر شبیب محرم ان ماه است که مردم جاهلیت حرمت ماه را نگاه می داشتند اما این امت نه حرمت ماه را شناختند و نه حرمت پیمبر خود را و در این ماه ذریه او را کشتند و زنان او را اسیر کردند و اثاث او را به تاراج بردند خداوند هرگز انان را نیامرزد.ای پسر شبیب اگر برای چیزی گریه خواهی کرد برای حسین بن علی ابیطالب(ع) گره کن برای انکه او را مانند گوسغند ذبح کردند و هیجده مرد از خاندان او را با او کشتند که روی زمین مانند انها نبود هفت اسمان و زمینها برای کشته شدن او گریستند و چهار هزار فرشته برای یاری او فرود امدند و او را یافتند کشته شده و نزد قبر او اشفته موی و گردالودند تا وقتی که قائم(ع) برخیزد و از یاران او باشند و شعارشان یا لثارات الحسین(ع) است.

ای پسر شبیب!پدرم حدیث کرد از پدرش از جدش که چون جد من حسین علیه السلام کشته شد اسمان خون بارید با غباری سرخ رنگ.

ای پسر شبیب!اگر بر حسین(ع9 بگریی چندان که اشک تو بر دو گونه ات روان گردد خدای تعالی هر گناهی که کرده باشی بیامرزد، خرد یا بزرگ اندک یا بسیار.

ای پسر شبیب!اگر خوشنود می کند تو را که خدای تعالی را ملاقات کنی در حالی که گناهی بر تو نباشد حسین(ع) را زیارت کن.

ای پسر شبیب!اگر خوشحال می کند تو را که در غرفه های ساخته شده در بهشت همنشین پیغمبر خدا و خاندان او باشی کشندگان حسین(ع) را لعنت کن.

ای پسر شبیب اگر تو را مسرور میکند که ثواب تو مانند ان کسانی باشد که با حسین(ع) کشته شدند هرگاه یاد او کنی بگو:یا لیتنی کنت معهم فافوزا فوزا عظیما.

ای پسر شبیب اگر خوشحال می کند تو را که در درجات بلند بهشت با ما باشی برای انده ما اندوهناک باش و برای فرح ما شادمان و بر تو باد دوستی ما که اگر مردی سنگی را دوست بدارد خدا او را روز قیامت با ان سنگ محشور گرداند.

نفس المهموم صفحه 28

داشتم تفسیر ایه 196 سوره بقره را در مورد حج تمتع می خواندم اینطور نوشته بود:«در درالمنثور است که مسلم از عبدالله بن شقیق روایت کرده که گفت:عثمان از متعه نهی می کرد، و علی به ان امر می فرمود،پس روزی عثمان به علی در این باره اعتراض کرد.علی ع فرمود: تو خود می دانی که با رسول الله (ص) حج تمتع کردیم، عثمان گفت:بله می دانم، ولیکن ان روز از رسول خدا می ترسیدیم و نمی توانستیم مخالفت کنیم.(الدرالمنثور ج1 ص216)»

این مطلب را که می خواندم به یکباره به ذهنم جمله صفار هرندی امد که در باره موسوی خوءینی ها نقل کرده بود که موسوی خوءینیها گفته بود ما از همان ابتدا نظریه ولایت فقیه امام خمینی را قبول نداشتیم ولی چون شاگرد امام بودیم جرات مخالفت نداشیتیم سکوت کردیم.

انجا عثمان از اقتدار رسول خدا (ص) ترسید و تمکین کرد و اینجا موسوی خوءینی ها از اقتدار امام خمینی(ره) ترسیده و به ظاهر قبول کرده.