طی یک هفته گذشته اقای احمدی نژاد در دو یا سه مصاحبه و سخنرانی به مسئله سوریه اشاره کرد و با روشی دو پهلو به موضوع پرداخت هم از طرفی از شورشهای اسرائلی و امریکایی و سعودی حمایت نکرد و از طرف دیگر از دولت بشار اسد هم همینطور و فقط به محکوم کردن کشتارها اکتفا کرد و توصیه برای حل مشکل از طریق گفتگو. درعوض سید حسن نصرالله با صراحت و شهامت از دولت بشار اسد دفاع کرد و با تاکید براصلاحات کاملا در برابر شورشیان جبهه گرفت و علت این کار خود راهم قرار داشتن سوریه بشار اسد در جبهه مقاومت اعلام کرد. به نظرم ادم خوب صریح مواضعش را اعلام کند. احمدی نژاد عده قلیلی که سلاحهای اسرائیلی گرفتند و به جان مردم افتادند را می بیند ولی خیل جمعیت میلیونی طرفدارهای بشار را نمی خواهد ببیند انگاری. اگر صرف حضور مردم در خیابانها حق می اورد خب انها هم حقی دارند و از طرفی احمدی نژاد که کشتن را بد می داند و حکومت را نهی می کند از کشتن کسانی که جان و مال و عرض مردم را به خطر انداختند و ناامنی ایجاد کردند، خب، در فتنه 88 هم بالاخره حدود 10 نفری از فتنه گران توسط حاکمیت کشته شدند که البته ناحق هم نبود انها اسلحه کشیدند به پایگاه بسیج حمله کردند فساد کردند خونها ریختند و حاکمیت هم مانع کارشان شد و جلوگیری کرد  و عده ای کشته شدند،سوریه هم همین،عده ای به بهانه اصلاحات و ازادی سعی دارند استکبار و استعمار را نجات دهند و وجبهه مقاومت را بشکنند و انقلابهای اسلامی منطقه را به بیراهه ببرند خب دولت سوریه هم مقابلشان وایساده و حق هم هست و الحمدالله با همه تلاششان دولت بشار خوب ایستادگی کرد و انشالله در جبهه مقاومت اسلامی منطقه خدشه ای وارد نشود