نمی دانم اخبار را دنبال می کنید یا نه و از چه طریق ان را دنبال می کنید نمی دانم از قحطی شاخ افریقا شنیده اید یا نه نمی دانم تصویری از ان دیده اید یا نه متا سفانه در رسانه ملی ما که دست به گریبان شدن بیش ا ز13 میلیون انسان! با گرسنگی و مرگ اصلا در اولویت و اهمیتی قرار ندارد و نمی توان خبری ،تصویری ،تحلیلی از ان را مشاهده کرد علت انرا شاید باید در رنگ این انسانها جستجو کرد( تو رو خدا نگید ما ها نژاد پرست نیستیم!!!-البته نه همه ها)، شاید علت ان این است که مردمی بس فقیر و به شدت از نگاه مدرنیته عقب مانده هستند و مدیران رسانه ای می ترسند که قرار گرفتن این عقب مانده های انسان نما در قاب تصویر باعث ریزش مخاطبان بالا شهری تهران شود و یا شاید می ترسد که مردم با دیدن این تصاویر غمگین شوند چرا که وظیفه دانشگاه عمومی ما فقط خندان است و خنداندن و البت به هر قیمت!! چرا که خندانندگان  مردم جایشان قطعا!در بهشت است و گریانندگان هم به طبع ان در جهنم هستند.ولش کن دیگه دار و دسته ضرغامی را.

.

مردم منطقه شاخ افریقا انسانهایی هستند که هیچ از مردم نروژ کم ندارند که در صدر رسانه ها قرار بگیرند انسانهایی هستند که حق برخورداری از ضرورتهای اولیه حیات طبیعی مثل غذا و لباس و سر پناه را دارند و اگر امروز می بینیم که از انها محرومند قطعا در جایی دارد ظلمی رخ می دهد و حقی پایمال می شود که به این روز افتاده اند از غرب خود محور انتظاری نیست چرا که بنیان فکری و شالوده عملی زندگیشان بر محوریت خودیت و نفس اماره فردی است ولی ما شرقیها چرا اینگونه بی تفاوت شده ایم یادم نمی رود صحبتهای مرکل ،صدر اعظم المان را که در قضیه قحطی هند در دو سال قبل گفته بود که فقیران هندی بمیرند یا نه تفاوتی ندارد اگر غذا کم دارند وعده های غذایی را کاهش دهند تا به همه برسد. به همین راحتی از این قضیه گذشت امروز هم انها عوض نشده اند.البته همه اینگونه نیستند و باید اشاره کنم عکاس اتریشی(فکرکنم) که بعد گرفتن عکس دختر بچه ای که در حال جنگ با گرسنگی در استانه مرگ بود بعد از چند روز از غصه مرد و مرگی شریف پیدا کرد.

ایکاش دولت مردان ما، کمیته امداد ما،سازمانهای مردمی روزی را مشخص می کردند و از مردم دعوت می کردند که هدایا و وجوهات نقدی ای را به مردم قحطی زده منطقه شاخ افریقا اهدا کنند تا که با نجات دادند حتی یک نفر از مرگ تمام انسانها از مرگ نجات پیدا کنند و این کار را سراسری و در تمام دنیا انجام دهند این رسمی است که سالانه دو بار در کشور وهمچنین در در شرایط خاص در ایران برگزار می شود و این با خوب است ایرانیان مسئول این کار خیر و انسان دوستانه در کل دنیا شوند و از طریق دفاتر سیاسی و فرهنگی به این کار اقدام کنند و مطمئن باشند این کار بهترین روش تبلیغ انقلاب اسلامی است.