این قسمت مختار نامه (قسمت 36)نکته بسیار ظریفی داشت و ان هم اینکه با بروز و ظهور خوی نژاد پرستی و تفاخر کمر سپاه حق و دولت مختار شکست.ارمانهای متعالی قیام مختار قربانی خوی متحجر برتری نژادی شد و ایرانیان را که ستون فقرات دولت مختار بودند در زیر دست و پای خود له کرد.

دو سه سال اخیر باز در ایران شکل دیگری از نژاد پرستی زمزمه می شود گاهی این ایرانیت گرایی بر علیه اسلام خواهی ملت به صورت کاملا عریان بیان می شد و مدعیان ایرانیت خواهان عبور از اسلام، به ایران پادشاهان طاغوتی قبل اسلام متوسل می شدند و امروز نیز به شکل کاملا زر ورق شده همین نیت دنبال می شود اینبار با نام دین قصد گذر از اسلام و رسیدن به همان نژاد پرستی را دارند اینکه کلمه ایران ذکر الهی است و نعمت و باید شکر انرا بجا اوریم نمونه ای از این سفسطه بازی هایی است که توسط جریان انحرافی دولت مطرح می شود و متاسفانه رئیس جمهور هم با اینکه به نام اسلام و ارزشهای اسلامی به کرسی ریاست رسید انرا تکرار و حمایت می کند.اگر این جریان بتواند مسلط شود بر حاکمیت ایران که الحمدلله با حضور امام خامنه ای از این بایت نگرانی نداریم ولی فرض محال که محال نیست! ولی اگر حاکم شود به اسم ایرانی گری انوقت خیلی راحت حزب الله لبنان قربانی قدرت طلبی انسانها خواهد شد انوقت خیلی را حت مردم بحرین به فراموشی سپرده خواهند شد انوقت مردم فلسطین مجبور خودشان فکری برای سرزمین خود بکنند انوقت ما مجبور نیستیم زیر پر و بال دولت عراق را بگیریم مگر اینکه حتما منافع ما تامین شود و هر جا منافع بیشتری گیرمان  امد خیلی راحت انرا قربانی می کنیم.یا اینکه نباید به مردم یمن تونس مصر وبوسنی بولیوی سنگال...توجه کنیم .این اخر عاقبت مکتب ایرانی است.

خداوند رابطه قوم و خویشی با کسی ندارد و هر که با تقواتر، پیش خدا عزیزتر است.این اعتقاد راستین اسلام است و لذا یک مسلمان نباید با هر قومیتی خود را بالاتر از یک افغانی،افریقایی،اروپایی،چینی،امریکایی،.... ببیند.در طول تاریخ بشری هر قومی به حد خودش تاثیراتی را در شکوفایی و زندگی بشری داشته است و این دستاوردها نسل به نسل و قوم به قوم به انسانهای امروزی رسیده است.در تاریخ همه قومها شرارت است و پاکی.همین ایران خودمان حاکمان ظالمی داشته که به این نام ها معروفند مثل اقا محمد خان قاجار که هنوز مردم گرجستان خاطرات تلخ کشتار تفلیس را فراموش نکرده اند و حاکم عادل مثل امام خمینی که عالمیان به فدایش می شوند.انوشیروان عادل را داریم و در مقابل خشایار شاه بی رحم و جانی، کورش دادگر و انسان دوست را داریم و خسرو پرویز نژاد پرست.بنابراین نباید فله ای همه ایرانیان را فرشته دید و نه شیطان.پس کتب ایرانی پیشاپیش بر باد است چرا که انسانیت را بر باد می دهد.