مدتهاست کشور سوریه در گرداب بحران فرو رفته یا بهتر است بگویم فرو بردند انرا. هر از گاهی خبر های جسته و گریخته در رسانه های ما دیده می شود ولی اصلا کافی و گویای مسائل سوریه نیست.سوریه کشور راهبردی ای در عمق استراتژیک ایران است ولی هم وزارت خارجه بی تحرک است و هم سازمان صدا و سیمای ما.انگار همه مرده اند .عده زیادی از مردم سوریه به درون مرزهای ترکیه فرار کرده اند و در کمپهای اواره گان به سر می برند ارتش سوریه در مرز و شهرهای مرزی ترکیه مستقر شده اند التهابات مردمی بعد از مدتی فروکش کردن دوباره شعله ور شده چه در حمایت از بشار اسد و چه در نفی او.ترکیه خیلی فعال شده ظاهرا ضرب العجلی برای بشار معیین کرده احتمال درگیری نظامی بین ترکیه و سوریه دارد زیاد می شود چرا که بخش اصلی مخالفان بشار اسد اخوان المسلمین سوریه هستند که با حزب اخوانی اردوغان هماهنگ هستند.ظاهرا قصد دارند یکی از استانهای مرزی را برای استقرار مخالفان دولت بشار اسد و ایجاد پایگاه نظامی در اختیار مخالفان سوری قرار دهند.انجلا جولی سازمان سیا هم امروز به ترکیه رفته تا با اوارگان دیدار کند.اینها همه حکایت از برنامه عجیبی برای کشور و نظام سوریه دارد که حامی مقاومت در منطقه است.یادمان نرفته که سوریه گزینه سومی بود که باید برای تحقق خاورمیانه بزرگ امریکایی از بین می رفت از لبنان شروع کردند نشد سراغ غزه رفتند نشد و ظاهرا اینبار نوبت سوریه است.اما در این میان انگار ایران کارها و مسئولیتهایش را کاملا فراموش کرده در سکوت مطلق بسر می برد  اصلا انگار ایفای نقش در منطقه به ترکیه واگذار شده و ما کاملا نظاره گر شدیم.ساست خارجی ما قطعا طبق فرمایشات امام خامنه ای حمایت از حرکتهای مردمی ای است که اسلامی باشد مردمی باشد و ضد استکبار(امریکا).با این حساب قطعا حرکت اعتراضی بخشی از مردم سوریه نمی تواند از حمایتهای ایران برخوردار باشد چرا که امریکا و اسرائیل –کل جبهه استکبار- در جبهه مثلا حامیان معترضین به نظام سوریه هستند. خوب با این حساب وظیفه ما کاملا مشخص است حمایت از دولت و مردم حامی دولت بشار اسد.خوب بر کسی هم پوشیده نیست که دولت بشار اسد مردمی ترین دولت عربی در دنیاست که مستقل عمل می کند و همه این بلاها هم فقط بخاطر حمایت از جبهه مقاومت در منطقه است.

اینکه حالا چرا ایران ساکت نشسته کاملا مبهم است شاید با توجه به روحیه اخر الزمانی حاکم بر دولت، مسئولین دولتی منتظر خروج سفیانی از این التهابات هستند.هرچند شرایط برای اینکار تا حدودی فراهم هست و نه تنها من بلکه همه دوست دارند اینطوری باشد تا ظهور نزدیکتر شود ولی اصلا نباید کارها را معطل گمانه زنی ها کرد و بر اساس اموری که قطعیت ندارند تصمیم گیری کرد.انچیزی که امروز قطعیست اتحاد و انسجام استکبار برای زمین زدن جبهه مقاومت در منطقه است که باید وظیفه خودمان را در حمایت از جبهه مقاومت و امروز دولت  سوریه بلاخص ایفا کنیم.

با توجه به اینکه بخش اصلی این هجمه مربوط به جنگ رسانه ای می شود سازمان صدا و سیما باید در این زمینه جدیت بیشتری به خرج دهد چرا که سوریه دیگر لیبی نیست که خبرنگاران ما ترس جانشان را بهانه عدم حضور در انجا کنند یا بحرین و مصر و یمن نیست که از طرف حاکمیت برای خبرنگاران ایرانی محدودیت ایجاد کنند.با این حساب کوتاهی مسئولین سازمان هم، اشتباه و خیانت بزرگی به جبهه مقاومت است که خدای نکرده در صورت پیروزی استکبار جبرانش تقریبا جز محالات است.و مردم ایران نیز برای اینکه گرفتار تحلیلهای شیاطین نشوند نیاز به خوراک خبری و تحلیلی بیشتری دارند.