این جملات را بر اساس بیانیه خوانده شده و صحبتهای روحانی و اوباما می نویسم.هنوز توافق را نخوانده ام .اولا بیانیه چیز خاصی نداشت جز تایید بلند مدت محدودیتها، و این محدودیتها چیست نمی دانم.و اینکه توافق بر اساس مولفه های لوزان است پس کنگره امریکا تقریبا انرا تایید می کند.و توافقی خوب برای امریکاست.اوباما هم گفت اگر توافق نشود نه تنها بر ایران محدودیتی نیست بلکه دیگر کشورها از تحریم حمایت نمی کنند همین یک جمله برای باخت ما بس است که با کمی صبر بی هزینه از دست دادن ممافع ملی مشکلات رفع می شد.و همچنین اوباما گفت رئیس جمهور بعدی می تواند انرا لغو کند و از این کار ترسی ندارند چون در مورد کره شمالی هم کردند.

اما صحبتهای روحانی:اصلا منطق غلطی دارد که مذاکرات را به خرید خانه تشبیه کرد.در خرید خانه پول از ماست ولی مالکیت خانه از غیر ماست و انرا در مالکیت خود در می اوریم ولی در بحث هسته ای هم پول از ماست و هم دستاوردهای هسته ای که مورد معامله قرار گرفت تا تحریم برداشته شود اصلا چیزی غیر از ما وجود نداشت که اینها به راحتی به دیگران واگذار کرده اند.

روحانی در انتهای صحبتهایش استبداد و دیکتاتوری را به کمال رساند و تهدید شدید کرد که کسی حق اعتراض و نقد ندارد هرچند قید نقد دلسوزانه را قرار داد ولی بر کسی پوشیده نیست که در این دو سال هر کسی حرفی زد سریع با یک برچسب او را نفی کردند یا بی سواد یا تندرو یا بی شناسنامه و .... اینبار هم همین است این را گفت که کسی حرفی نزند .اصلا اگر واقعا توافق قوی است و منافع ملت در ان رعایت شده است چه حاجت به تهدید، با قدرت از ان دفاع کنید نه اینکه همه را خفه کنید که اری توافق خوب است.

یک خطا دیگر هم بنظرم دارد شکل می گیرد این توافقی که بر اساس لوزان تقریبا بنا شده در شورای امنیت تایید شود دیگر نمی توانیم انرا رد کنیم و اصلا بررسی ان در ایران بی معنی است.حداقلش صالحی اعلام کرد به پارچین دسترسی می دهند و امانو اعلام کرد تا پایان سال تمام نگرانی های گذشته ایران باید حل شود و این نگرانی ها چیزی جز بحث نظامی ایران نیست که از خطوط قرمز بود.چرا که در صورت رد ان هم به شدت تنبیه می شویم و قطعنامه ای که خودمان تدوین کردیم علیه ما اجرا می شود و هم در دنیا ما مقصر برهم خوردن توافق هستیم و لذا شرایط برای چیزی شبیه جنگ فراهم تر می شود.

همه اینها یک جمع بندی بیشتر ندارد و ان باخت ایران است.