این روزها یکی از دغدغه های اصلی جامعه موضوع اسید پاشی ها در اصفهان است که همه را نگران کرده است قطعا کار زشتی است و هرکس انجام داده و به هر نیت باز قطعا حیوانی بیش نیست.اول سعی کردند مصدومان را بی حجاب معرفی کنند و این جنایت کاران را مخالفان بی حجابی جا بزنند که مشخص شد نه تنها به خانم چادری هم حمله شده بلکه خانواده دیگر قربانیان هم اعلام کردند که دخترانشان اصلا بی حجاب نبده اند بلکه حجاب خوبی داشته و یک مورد حتی خانواده ایثارگری داشته است.
امروز ریس جمهور هم گفت«
رییس‌جمهور هشدار داد که مبادا روزی امر به معروف و نهی از منکر وسیله‌ای برای تفرقه و جدایی آحاد جامعه از یکدیگر باشد.»
با این مواضع ظاهرا ذهن برخی بدنبال این است که با توجه به طرح بحث امربه معروف و نهی از منکر در مجلس این قضایا با ان بی ربط نباشد و انها را به هرصورت بهم ربط دهند و از اب گلالود ماهی بگیرند.
بزار واضحتر بگم نکند در این میان پای اسلام به اصطلاح رحمانی درمیان است که از تصویب قانون امر به معروف و نهی از منکر می ترسد و منافعش به خطر می افتد و اینگونه دارد جامعه را علیه این قانون می شوراند چرا که هنوز اصلا مشخص نیست که ضارب دنبال امر به معروف بوده یا نه؟چرا باید این احساس ناامنی را به این فرضه نسبت داد چرا حکم خدا باید باعث جدایی مردم شود چرا باید مردم را از اجرای حکم خدا ترساند.
اگر یادتان باشد بحث قتلهای زنجیره ای و ترور حجاریان هم صحنه سازی هایی برای نیل به اهداف خاص بود شاید همان تیمها دوباره فعال شده اند.
