مذاکره کنندگان زمان فتحعلی شاه در قرارداد گلستان و ترکمنچای یک بندی را از طرف روس خواستند که ابتدای دخالت مستقیم در سیاست کلی ایران و خدشه ای بزرگ بر استقلال کشور بود و از انجا دست اجانب را در عزل و نصب حاکمان ایرانی باز کرد و ان اینکه روسها متعهد شدند بعد از فتحعلی شاه همه کاربکنند که عباس میرزا به حکومت برسد این خیانت به استقلال و منافع کشور بود.

حالا چه ربطی به امروز دارد.

اینکه اقای دکتر ظریف بقول حسن روحانی که بهترین دیپلمات دنیا هم هست در 26/6/93 در جلسه با اعضای شورای روابط خارجی که نقش مهمی در تصمیم سازی در امریکا دارد در پاسخ به هاله اسفندیاری که بعد از وقایع 88 در ایران زندانی بود نقل به مظمون گفت که اگر انعطاف بیشتری غربیها از خود بخرج ندهند و توافق امضا نشود مخالفین مذاکره کنندگان در مجلس به قدرت می رسند و انوقت توافق کنندگانی به این خوش صحبتی دیگر طرف شما نخواهد بود عجیب نیست.

اصولا روحانی و همفکرانش که در دادن امتیاز و بذل و بخشش منافع ملی دست و دل بازند -البته در برابر غربی ها فقط- در مصاحبه گفت که ما تا نهایت نرمش را بخرج دادیم و انعطاف بیشتر نادیده گرفتن منافع ملی است خب باید حساب کرد که چه حالی به طرف مقابل داده که انجوری صحبت کرد حال با این تفاسیر ظریف الممالک هشدار می دهد نکند با زیاده خواهی حوادث سال 84 تکرار شود که مذاکره کنندگان سرسختی مثل لاریجانی و جلیلی توسط احمدی نژاد سرکار ایند و امثال خودش بازنشسته!

این یعنی فدا کردن منافع ملی پای منافع حزبی و گروهی که تازگی هم ندارد

حال اقدام ظریف با مذاکرات ترکمنچای شباهتی ندارد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟